Flow w piątek o 12.00

Co zrobić, żeby nam się chciało, tak jak nam się nie chce? To pytanie zadajemy sobie zazwyczaj w piątkowe południe siedząc nad kolejnym raportem lub domykając ostatnie zadania. Klasyczne podejście do motywacji podpowiada proste rozwiązanie. Im więcej zapłacisz, tym więcej zrobię. Jak mówią na Bałkanach „ile pieniędzy, tyle muzyki”. Czy jednak osoby, które zamiast mięśni wykorzystują w swojej pracy siłę umysłu działają na monetę? Czy w ich przypadku występuje prosta zależność pomiędzy wkładem finansowym, a efektami pracy?
Prześledźmy fenomen Wikipedii i ruchu open source pod kątem motywacji osób je tworzących? Co sprawia, że cyfrowi wolontariusze zaangażowali się w ich rozwój bez żadnej gratyfikacji finansowej? Dlaczego chciało im się poświęcać czas, umiejętności, własne pieniądze w rozwój przedsięwzięcia, który nie sprawiało, że ich portfel, czy konto bankowe pęczniało wraz ze wzrostem ich zaangażowania?
Odpowiedzi na te pytania możemy szukać w książce Dana Pinka „Drive. The Surprising Truth Abort What Motivate Us.”. Przytacza on badania realizowane przez profesora MIT Karima Lakhani oraz konsultanta BCG Boba Wolfa, którzy pytali grupę developerów uczestniczących w projektach open source, co sprawia, że im się chce? Otóż okazało się, że kieruje nimi pewna wewnętrzna motywacja oparta na samej radości rozwiązywania kreatywnych problemów i dawania czegoś społeczności. W tym kontekście pojawia się jedno magiczne słowo – FLOW. Angażując się w tego typu projekty, uczestnicy – mówiąc kolokwialnie –  po prostu „łapali właściwy flow”. Można to chyba porównać do uczuć towarzyszących surferom, podczas ewolucji na falach oceanu.
Co zrobić, żeby odtworzyć kulturę pracy i rozwoju charakterystyczną dla ruchów open source. Zapewne nie jeden szef HR-u zastanawia się nad tym problemem i dałby wiele, żeby posiąść wiedzę tajemną w tym zakresie. Dan Pink na łamach swojej książki mówi o trzech elementach: AUTONOMY, MASTERY, PURPOSE. Co kryje się pod tymi słowami. Zachęcam do wysłuchania koncepcji Dana Pinka: